Poslanici Demokratske Crne Gore podnijeli su Ustavnom sudu žalbu protiv Odluke Skupštine Crne Gore od 28. aprila 2022. godine o izboru predsjednika i članova 43. Vlade.

Poslanici Demokrata su to učinili zbog, kako su naveli, povrede Ustavom Crne Gore zajamčenih prava i sloboda – ustavnog načela vladavine prava (član 1 stav 2); ustavnog načela da se ne može uspostaviti, niti priznati vlast koja ne proističe iz slobodno izražene volje građana na demokratskim izborima u skladu sa zakonom (član 2 stav 3); ustavnog načela da je svako obavezan da se pridržava Ustava i zakona (član 10 stav 2); ustavnog načela da je vlast ograničena Ustavom i zakonom (član 11 stav 3).

U Ustavnoj žalbi navode da je za rješavanje ovog spora, zbog dobro potkrijepljenih razloga, jedino nadležan Ustavni sud.

„Saglasno odredbi člana 148 stav 2 Ustava Crne Gore, konačni pojedinačni pravni akt uživa sudsku zaštitu, pa bi svako eventualno nepostupanje Ustavnog suda po ovoj Ustavnoj žalbi, predstavljalo krešenje prava na pravni lijek garantovanog članom 20 Ustava Crne Gore, kao i kršenje prava na pristup sudu garantovanog članom 6 Evropske konvencije za zaštitu ljudskih prava i osnovnih sloboda“.

Demokrata tvrde u Žalbi da je osporena odluka nezakonita iz dva razloga.

„Jer je donijeta na sjednici Skupštine Crne Gore sazvanoj suprotno odredbama člana 89 stav 2 Ustava Crne Gore i odredbama člana 84 Poslovnika Skupštine Crne Gore i jer u konkretnoj pravnoj stvari nije postojao ustavni osnov za donošenje osporene odluke. Ukratko, grupa od 46 poslanika koja je sazvala spornu sjednicu Parlamenta na kojoj je izabrana 43. Vlada nije bila ovlašćena za tako nešto. Ovo iz razloga što saglasno gore citiranim odredbama Ustava Crne Gore i odredbama Poslovnika Skupštine Crne Gore, sazivanje sjednice Skupštine Crne Gore u isključivoj je nadležnosti predsjednika Skupštine, a u slučaju da je predsjedniku Skupštine prestao mandat prije isteka vremena na koje je izabran, to ovlašćenje, do izbora novog predsjednika, vrši potpredsjednik Skupštine iz Kluba poslanika koji ima veći broj poslanika“.

U saopštenju se navodi da je „izvršenim protivpravnim preuzimanjem nadležnosti predsjedavajućeg sjednicom Skupštine iz člana 16 stav 3 Poslovnika Skupštine Crne Gore, pod načelom „ko može više može i manje“, grupa od 46 poslanika uzurpirala je nadležnosti potpredsjednika Skupštine koji vrši dužnost predsjednika Skupštine, i prigrabila za sebe privilegovan položaj u odnosu na ostale poslanike.

„Time je obesmišljen i princip vladavine prava, koji ima za cilj podvođenje funkcionisanja javne vlasti pod djelotvorna pravna ograničenja, radi izbjegavanja arbitrarnosti. U pravnom poretku zasnovanom na vladavini prava neophodno je obezbijediti odeređenost, pristupačnost, predvidljivost i pravnu izvjesnost pravnih normi, na što u svojim stavovima i ukazuje Evropski sud za ljudska prava, stoji, između ostalog u Ustavnoj žalbi 9 poslanika Demokrata“.

Demokrate tvrde da, kod postojećih ustavnih rješenja, nije postojala ustavnopravna mogućnost da se nova Vlada bira u postojećem mandatu Skupštine Crne Gore.

„Ovo sa razloga što saglasno članu 103 stav 1 Ustava Crne Gore, predsjednik Crne Gore ima ovlašćenje predložiti mandatara za sastav nove Vlade samo u roku od 30 dana od dana konstituisanja Skupštine, što znači nakon sprovedenih parlamentarnih izbora, a ne nakon polovine mandata postojeće Skupštine. Dakle, Ustav Crne Gore, dao je jasne i nedvosmislene uslove za izbor nove Vlade. Samo nakon sprovedenih parlamentarnih izbora predsjednik Crne Gore ima pravo da u roku od 30 dana od dana konstituisanja Skupštine predloži mandatara za sastav nove Vlade (član 103 stav 1); mandatar za sastav nove Vlade iznosi u Skupštini Crne Gore svoj program i predlaže sastav vlade (član 103 stav 2); a Skupština odlučuje o programu mandatara i predlogu za sastav vlade (član 103 stav 3)“, navodi se u saopštenju

Zaključuje se „da u konkretnoj ustavnopravnoj stvari nije ispunjen nijedan materijalno pravni uslov za izbor predsjednika i članova 43. Vlade Crne Gore“.