Na današnji dan prije 23 godine počelo je NATO bombardovanje Savezne Republike Jugoslavije (SRJ) u kojem je, za 11 nedjelja, prema izvorima RTS-a, poginulo oko 2.500 civila i oko 1.000 vojnika i policajaca.

Vlada Crne Gore je odbila da prihvati ratno stanje koje je Beograd proglasio sa NATO paktom. Ipak, neki od prvih projektila su pali na objekte na teritoriji Crne Gore.

NATO je 30. aprila 1999. bombardovao u Crnoj Gori varoš Murino, u blizini Andrijevice. Poginulo je šestoro ljudi, od kojih troje djece.

U bombardovanju stradali su učenici Osnovne škole „Petar Dedović“ : Miroslav Knežević, Olivera Maksimović i Julijana Brudar, radnik škole Vukić Vuletić, penzioner Manojlo Komatina i domaćica Milka Kočanović.

Na meti su 24. marta bili kasarna „Milovan Šaranović“ u Danilovgradu, vojni aerodrom u Golubovcima i radarsko-komunikacijski objekat Ratne mornarice Vojske Jugoslavije na Obosniku u Boki Kotorskoj. Crni dim se vio i sa Crnog rta kod Bara.

Tog dana je u kasarni u Danilovgradu poginuo vojnik Saša Stojić iz Beograda, a teže su povrijeđena dva vojnika, od kojih jedan na aerodromu Golubovci.

U bombardovanju SRJ koje je trajalo 78 dana, teško su oštećeni infrastruktura, privredni objekti, zdravstvene ustanove, medijske kuće i vojni objekti.

Akcija NATO-a, koju su Vlada SRJ i dio pravnih stručnjaka nazvali agresijom, uslijedila je poslije neuspješnih pregovora o rješenju krize na Kosovu u Rambujeu i Parizu, februara i marta 1999. godine.

Bombardovanje SRJ okončano je 10. juna, usvajanjem Rezolucije 1244 Savjeta bezbjednosti UN, nakon čega je uslijedilo povlačenje vojske i policije iz pokrajine i ulazak međunarodnih vojnih trupa.

Prema podacima UNHCR-a, Kosovo je od dolaska mirovnih snaga napustilo oko 230.000 Srba i Roma, a vratilo se oko 800.000 izbjeglih Albanaca.