Poslanici Demokratske Crne Gore tvrde da iza zahtjeva za ostavku ministra unutrašnih poslova Danila Šaranovića i potpredsjednika Vlade za bezbjednost i odbranu Alekse Bečića „ne stoji“ neformalne grupa studenata „Kamo Śutra?“ već „Milo Đukanović lično, zajedno sa svojim kriminalnim klanovima“.

„Poziv na proteste nije glas naroda, već glas Bemaxa, Aca Mijajlovića, kiavačkog, škaljarskog i drugih klanova, koji su decenijama unazađivali Crnu Goru u pokušaju da povrate kontrolu nad bezbjednosnim sektorom“, piše u saopštenju koje potpisuju Boris Bogdanović, Zdenka Popović, Nikola Rovčanin, Anđela Vojinović, Duško Stjepović, Albin Ćeman i Momčilo Leković.

Tvrde da iza protesta „stoje ljudi koji su više od tri decenije razarali crnogorske domove“.

„Rasparčavajući ih po crvenim linijama vjere i nacije, unoseći mržnju i razdor u svaki ćošak ove zemlje. Oni su ti koji su proizveli dva najmoćnija kriminalna klana na Balkanu, iza kojih su ostali krvavi tragovi širom Crne Gore – 711 ubijenih i 82 nerasvijetljena krivična djela ubistva. Njima nije bilo dovoljno što su domaći krvoloci sijali smrt, već su ih uvozili iz regiona da završe ono što su sami započeli. Proteste organizuje Milo Đukanović, čovjek koji je obmanuo čitavu crnogorsku javnost tvrdeći da je tokom presa Uprave policije ubica nastavio da ubija ljude na Cetinju, i isti onaj koji je prije pola godine tvrdio da mu se prijeti ubistvom. Sve ovo su laži koje imaju samo jedan cilj – da se kriminal vrati tamo gdje mu je mjesto prema njihovim pravilima: u vrhove institucija“, piše u saopštenju.

Dodaju da proteste „organizuju oni koji su omogućili sinu Mila Đukanovića da godišnje zarađuje 14 miliona eura, koji su sisteme bezbjednosti pretvorili u Bracovu limenku, Vojsku u sestrin biznis, ANB u sinovljeve i kocesije, državu u kumovinu, a Budžet Crne Gore u privatnu firmu Bemax koja je praktično bila vlasnik Crne Gore“.

„Proteste organizuju oni koji su davali potpise za puštanje na slobodu Zorana Lazovića i Milivoja Katnića, pripremajući teren sa sudijama Ustavnog suda da na slobodu puste izvršioce najtežih krivičnih djela. Kada su spriječeni ekspresnom reakcijom Skupštine, sada pokušavaju uz pomoć kriminalnih struktura da povrate kontrolu nad bezbjednosnim sektorom.

Proteste organizuju oni koji su četiri dana nakon masakra u Medovini tražili da Skupština Crne Gore ne raspravlja o bezbjednosti i odgovornosti, već o odvajanju Zete od Podgorice, dok ih sudbine žrtava i posljedice njihove politike nisu ni dotakle. Toliko ih je bilo briga za ljudske živote. Dok smo mi kao opozicija ćutali kao zaliveni kako ne bi politički lešinarili na tim pitanjima.

Proteste organizuju oni koji su ćutali nakon masakra u Pljevljima, Beranama, Bijelom Polju i Herceg Novog, gdje je ubica Zeković brutalno ubio cijelu porodicu, uključujući troje maloljetne djece od 7, 10 i 12 godina. Taj ubica nije uhapšen ni tog dana, ni sjutradan, već je autostopom, autobusom i pješaka pobjegao iz zemlje, obišao cijelu Crnu Goru i na kraju uhapšen u Srbiji. Gdje su tada bile njihove analize i kritike?

Proteste organizuju oni koji su na dan izbora iz vojnih magacina dijelili oružje – 100 automatskih pušaka, 26.000 metaka, 190 topovskih udara i arsenal za vojnu četu od 120 vojnika. Oružje koje, prema navodima MO, nikada nije vraćeno Vojsci Crne Gore, već je i dalje kod onih koji su tada slavili ‘sistem Mila Đukanovića'“.

Poslanici Demokrata tvrde i da proteste organizuju „oni koji su nakon tragedije na Bioču, gdje je poginulo 47 osoba, povrijeđeno 130 podnosili lažne ostavke, dok su tvrdili da ‘nema govora o odgovornosti'“.

„Ministri su nastavili da obavljaju svoje funkcije. Na proteste pozivaju oni čije ruke nose dokaze o zločinima – o prebijanju i ubistvima Duška Jovanovića, Slavoljuba Šćekića, Gorana Žugića i Belog Raspopovića. Ovi ljudi su organizatori protesta. Svi ostali koji učestvuju samo su njihove ispostave, s malim brojem zavedenih pojedinaca. Zato pozivamo te ljude da otvore oči i ne dozvole da Crna Gora ikada više bude vođena iz mračnih hodnika kriminalnih klanova“.

Navode i da znaju „zašto ovi ljudi traže ostavke Šaranovića i Bečića“.

„Zato što je upravo bezbjednosni sektor sa reformisanim tužilaštvom došao do ključnih tragova koji vode do hobotnica. I hobotnice znaju da pravda neće stati i da niko neće biti pošteđen. Zato se sada očajnički grčevito bore. Ali ta borba je uzaludna – pravda će pobijediti. A, da je ovo istina najbolje potvrđuje činjenica da danas ostavku traži Đurašković, koji je bio gradonačelnik Cetinja i tada, za vrijeme masakra u medovini i sada, čija je partija činila Vladu Crne Gore, izabrala premijera i ministra unutrašnjih poslova, a čiji je predsjednik partije bio potpredsjednik Vlade i šef svih službi bezbjednosti. Tada nije tražio odgovornost. Nijesmo ni mi kao opozicija toj Vladi, jer nijesmo mešetari i licemjeri koji na tragedijama pokušavaju kupiti najogavnije političke poene“, zaključuje se u saopštenju.